Giris Notu: Merkurun geri gitmesinden mi nedir sevgili Ozgur'un odunc verdigi netbookun ekrani dondugundan bu yazilarin taslagini internet cafelerde yazdim artik netbook calisiyor ama bazi cumleleri tek tek duzeltemedim. Anlayisiniz icin simdiden tesekkurler :))
Dalai Lama eğitiminin ilk gunü eğitim bittikten sonra bir seyler atistirmak icin Coffe Talk’a uğramıştım. Avrupalı olduğunu düşündüğüm bir kadin yanıma gelerek masami kendisi ile paylasip paylasamayacagimi sordu ben de teklifini kabul ettim. Aslinda Hindistan gezimin fotograflarini Facebook’’a yüklemeyi planliyordum. Içimden insallah fazla konusmaz diye söylendim ama o zaman Dharalamsa’daki gunlerimin bu kadin tarafindan sekillenecegini bilmiyordum. Kadinin ismi Belinda’ydi ve Avusturalya’lıydı. 5-6 senedir bir Tibet topluluğunun ylılık antibiyotik ihtiyacini finance etmek için Hindistan’a geliyordu. Dharalamsa’daki herkesi cok iyi taniyordu. Dharalamsa’ya ilk geldigimde burada insanlar neler yapar, Tibet halkinin yasami nasildir, keske Tibetli bir ailenin evinde onlarla birlikte zaman gecirsem diye dusunmustum. İleriki zamanlarda Belinda sayesinde tum bu arzularim gercekleşiyor olacaktı.
Belinda öncelikle beni tüm Dharalamsa sosyetisi ile tanistirdi. Müzisyen, yazar, eski monk, restaurant sahibi Tibetliler ile Tibetlilere yardımcı olmak için gelmiş bir sürü gönüllü ile tanistim. Oncelikle eski monk Thinley’den bahsetmek istiyorum. Thinley, Tibet’teyken Çin hukumetinin zorlamasiyla bir arkadasi ile birlikte Tibet’ten Nepal’e kaçmıştı. Nepal’den sonra da buraya Dharalamsa’ya gelmisti. Bayagi zorlu bir deneyim gecirmesine ragmen hala yaşama neseyle ve huzur dolu bakabiliyordu. Monk olmaktan neden vazgectigini sordugumda ise gülerek sorumu gecistirdi. Saygisizca davranmamak adına yanıt almak konusunda ısrarcı olmadım. Sonraki gunlerde sevgili Belinda Thinley’in hikayesini aramizda kalmak şartıyla bana anlatti. Thinley’hikayesini burada sizlerle paylasmiyor olmamı umarim anlayisla karsilarsiniz. Thinley, acupressure masaj ile singing bowl terapisi uygulayarak gecimini sagliyordu. Avusturalya’li bir kadinla evliydi. Esi Dorya’nin vize problemi sebebiyle 2 ayligina ulkesine geri donmesi gerektiginden su an burada degildi. Her gun Thinley ile telefonda konusuyorlardi. Dharalamsa’daki sonraki gunlerimde Thinley, benim Singing Bowl hocam olacakti. Singing Bowl calismasi kalbe ve zihne iyi gelen enteresan bir calisma. Ayrica insani dinginlestirip sakinlestiriyor.
Dharalamsa’daki bir suru insanla tanistiktan sonra Dharalamsa’da insanlar ne yaparlar konusunda etraflica bilgi sahibi olmustum. Buraya gelenlerin cogunluğu Tibetlilere yardim calismaları yapiyor, bir kısmı aileleri Tibet’te yasayan Dharalamsa’ya iltica etmis cocuklarin bakimi ile ilgileniyor, bir kısmı 2-3 gunlugune Dharalamsa’yi gormek için geliyor sonra Hindistan’nin baska sehirlerine dogru yoluna devam ediyor, bir kısım da benim gibi egitimlere katilip buradaki yaşamı deneyimliyordu.
Artik her sabah Belinda ile birlikte Coffe Talk’ta her sabah kahvalti yapmaya basladık. Belinda ile bir sürü ortak yanimiz vardi.
30 agustos sabahi;her zaman oldugu gibi coffe Talk’ta Belinda ile kahvaltimizi yaptiktan sonra Belinda beni Tibetian Malasi (bizim tesbihimiz) alabilecegim bir yere goturdu. Tibetli amcadan buddha tohumundan yapilmis malami satın aldiktan sonra yan tezgaha gectik. Belinda kutsal olduğu söylenen beyaz şal ve iplikleri gostererek tek tek hikayelerini anlatmaya basladı. Dalai Lama ile karsilastiginizda elinizdeki şal ve iplikler ise Dalai Lama elini yukarı kaldırıp selam verdiğinde, elinizdekiler Dalai Lama tarafından kutsanmış kabul ediliyordu. Tezgah sahibi Tibet’li kadin Belinda ile konuşurken araya girip ısrarla tapinaga gitmemiz konusunda bizi uyariyordu. Once ne demek istedigini anlamadik. Belinda birden Ana Tapinagin onunde insanlarin toplandigini farketti ve bana mutlaka Dalai Lama geçecek olmali. Hadi gel hazirlanalim dedi ve Dalai Lama’nin kutsamasi icin bana birkac şal !!!! ve renkli ipliklerden aldirdi. Renkli iplikleri satan tibetli kadin, iplikleri de kullanarak sacimi ördü. Son olarak iyi enerjiyi bize cekecek olan tutsulerimizi de alip Dalai Lama’yi beklemeye basladik. Elimde sallar, tutsu ve yeni malam (buranın tesbih), sacimda iplikler ile bayagi komik bir durumdaydım. Ne yapalim komikte olsa adet neyse onu uygulamak lazimdi. Kisa bir sure sonra Dalai Lama arabasiyla göründü. Dalai Lama yine o güzel gülümsemesiyle bize bakarak hepimizi selamladi. Tam bir metre kadar ötemdeydi. 40 yil düşünsem boyle bir deneyim yasayacagim aklima gelmezdi. Artık Dalai Lama tarafindan kutsanmis şallara sahiptim. Yapmamiz gereken son bir gorev daha vardi. O da elimizdeki tütsüleri Ana Tapinagin yaninda Kora yolundaki tapinaga bırakmaktı. Belinda’nin isi oldugu icin bu ritueli gerceklestiremedi. Görev adami vasfimdan dolayı bu görevi ben gerçekleştirmek zorunda kaldım. Son gorevimi de tamamladıktan sonra Nepal’e gidis ucak biletimi almak uzere turizm acentasina gittim. Dönüş yoluna bıraktığım Amritsar gezimi Amritsar-Delhi arasında istediğim saatlerde tren bulamadığımdan iptal etmek zorunda kaldım. Nepal’e 13 eylül’de uçak ile Delhi’den uçacaktım. Dharalamsa gunlerim 12 Eylul’de sona erecek ve bulutlarin arasindaki kutsal sehir Dharalamsa’ya veda edecektim.
31 Ağustos akşamı Thinley’in evinde Tibet guzel bir Tibet yemeği yedik. Yemekler muhtesemdi. Ertesi gun budizm kursuna katilacağımdan yemekten hemen sonra Belinda ve Thinley’e veda ettim. 31 Agustos itibariyle Budizm ile tanisma gunlerim basliyordu.
Tushita’daki Budizm eğitim gunlerimde gorusmek uzere hoscakalin
Sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder